Odgovor:

Članom 2 Zakona o porezima na imovinu propisani su predmeti oporezivanja, odnosno da se porez na imovinu plaća na:

1) pravo svojine, odnosno na pravo svojine na zemljištu površine preko 10 ari;

2) pravo zakupa, odnosno korišćenja, stana ili kuće za stanovanje, konstituisano u korist fizičkog lica;

3) pravo korišćenja građevinskog zemljišta površine preko 10 ari, u skladu sa zakonom kojim se uređuje pravni režim građevinskog zemljišta;

4) pravo korišćenja nepokretnosti u javnoj svojini od strane imaoca prava korišćenja, u skladu sa zakonom kojim se uređuje javna svojina;

5) korišćenje nepokretnosti u javnoj svojini od strane korisnika nepokretnosti, u skladu sa zakonom kojim se uređuje javna svojina;

6) državinu nepokretnosti na kojoj imalac prava svojine nije poznat ili nije određen;

7) državinu nepokretnosti u javnoj svojini, bez pravnog osnova;

8) državinu i korišćenje nepokretnosti po osnovu ugovora o finansijskom lizingu.

Pravom zakupa stana ili kuće za stanovanje konstituisanim u korist fizičkog lica, u smislu stava 1. tačka 2) ovog člana smatra se pravo zakupa za period duži od jedne godine ili na neodređeno vreme, za koji je propisano plaćanje neprofitne zakupnine ili zakupnine koja se obračunava primenom propisanih kriterijuma i merila, u skladu sa zakonima kojima se uređuju:

(1) stanovanje i održavanje zgrada, odnosno u skladu sa posebnim propisima kojima je bilo uređeno stanovanje koji su prestali da važe danom početka primene zakona kojim je uređeno stanovanje i održavanje zgrada;

(2) javna svojina;

(3) prava boraca, vojnih invalida i porodica palih boraca;

 (4) zbrinjavanje izbeglica.

Pravom korišćenja stana ili kuće za stanovanje konstituisanim u korist fizičkog lica, u smislu stava 1. tačka 2) ovog člana smatra se pravo korišćenja za period iz stava 4. ovog člana, u skladu sa zakonom kojim se uređuje zbrinjavanje izbeglica.

Članom 2a propisano je : Kad na nepokretnosti, pored prava svojine, postoji neko od prava, odnosno korišćenje ili državina, iz člana 2. stav 1. tač. 2) do 5) i tač. 7) i 8) ovog zakona, odnosno u slučaju iz tačke 6) tog člana, porez na imovinu plaća se na to pravo, odnosno na korišćenje ili državinu, a ne na pravo svojine. Kad na nepokretnosti, pored prava, odnosno korišćenja iz člana 2. stav 1. tač. 2) do 5) i tačka 8) ovog zakona, postoji i državina iz tačke 7) tog stava, porez na imovinu plaća se na državinu, a ne na pravo, odnosno na korišćenje iz tač. 2) do 5) i tačke 8) ovog zakona. Kad na stanu ili kući za stanovanje, pored prava iz člana 2. stav 1. tačka 2) ovog zakona, postoji i pravo ili korišćenje iz tač. 4) i 5) tog stava, porez na imovinu plaća se na pravo zakupa ili pravo korišćenja iz tačke 2), a ne na pravo, odnosno korišćenje iz tač. 4) i 5) tog člana.

U Vašem pitanju navodite da ste došli do podatka, kome je predmetni stan sada dat na korišćenje. Stan ne može biti svojina škole, jer u skadu sa Zakonom o javnoj svojini škole, kao indirektni korisnici budžeta mogu biti samo korisnici nepokretnosti u javnoj svojini.

Da bi se odredilo ko je obveznik na predmetnom stanu potrebno je da od tog lica ili od škole dobijete dokument (ugovor Ili drugi akt) na osnovu kog se može utvrditi po kom osnovu i od kada to fizičko lice koristi predmetni stan.

  1. Ukoliko je škola (ili druga institucija) sa fizičkim licem sklopila ugovor o zakupu, u kom se poziva na Zakon o stanovanju, odnosno po kom se to lice obavezuje na plaćanje neprofitne zakupnine, tada je u skladu sa čl. 2. Stav 1. Tačka 2. Zakona o porezima na imovinu poreski obveznik fizičko lice koje ima pravo zakupa.
  2. Ukoliko je sa fizičkim licem sklopljen ugovor ili drugi akt kojim mu se službeni stan daje na korišćenje bez naknade, tada je obveznik poreza na imovinu škola koja je korisnik nepokretnosti u javnoj svojini, pri čemu je škola kao indirektni korisnik budžeta oslobođena plaćanja poreza na imovinu po čl. 12 stav 1 tačka 1. Zakona o porezima na imovinu i podnosi PPI-1 poresku prijavu sa Prilogom 2. (u prilogu je Mišljenje Ministarstva finansija broj 1 u Biltenu 1/2017 koje objašnjava obvakvu situaciju)
  3. ukoliko fizičko lice koristi predmetni stan bez ikakvog pravnog osnova, u smislu da nema sačinjen bilo kakav akt ili je postojao akt koji više ne važi, tada to fizičko lice ima državinu na nepokretnosti u javnoj svojini i obveznik je poreza na imovinu u skladu sa članom 2. Stav 1. Tačka 7 Zakona o porezima na imovinu.
Mišljenje Ministarstva finansija br. 430-00-00809/2017-04 koje može pomoći pri rešavanju ovog slučaja objavljeno je u Biltenu broj 1 iz 2017. godine.