Odgovor:

PRILOG

Zastarelost, kao oblik prestanka poreske obaveze, propisana je čl.114. – 114z Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji.

U skladu sa važećim odredbama člana 114. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji pravo nadležnog poreskog organa (lokalne poreske administracije) na utvrđivanje i naplatu poreza i sporednih poreskih davanja zastareva za pet godine od dana kada je zastarelost počela da teče.

Zastarelost prava na naplatu  poreza i sporednih poreskih davanja počinje da teče od prvog dana naredne godine u odnosu na godinu u kojoj je obaveza poreskog dužnika  dospela za plaćanje, što je propisano članom 114. stav 3. istog zakona.

Prekid roka zastarelosti uređen je odredbama člana 114d. Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji. Navedenim članom propisano je da se zastarelost prekida svakom radnjom Poreske uprave preduzetom protiv poreskog dužnika u cilju utvrđivanja i naplate poreza i sporednih poreskih davanja, odnosno radnjom poreskog obveznika preduzetom u cilju ostvarivanja prava na povraćaj, poreski kredit, refakciju i refundaciju, kao i namirenje dospelih obaveza putem preknjižavanja i povraćaj sporednih poreskih davanja.  Posle prekida zastarelost počinje teći iznova, a vreme koje je proteklo pre prekida ne računa se u rok za zastarelost.

Poreski organ ne vodi računa o relativnoj zastarelosti po službenoj dužnosti, već isključivo ako se obveznik na nju pozove.

                Odredbama člana 114ž Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji definisana je apsolutna zastarelost. Pravo na utvrđivanje, naplatu, povraćaj, poreski kredit, refakciju, refundaciju, kao i namirenje dospelih obaveza putem preknjižavanja poreza, uvek zastareva u roku od deset godina od isteka godine u kojoj je porez trebalo utvrditi ili naplatiti, odnosno u kojoj je izvršena preplata. Poreska uprava, po isteku roka od 10 godina, po službenoj dužnosti, donosi rešenje o prestanku poreske obaveze, odnosno o prestanku prava na povraćaj, poreski kredit, refakciju, refundaciju, kao i namirenje dospelih obaveza putem preknjižavanja poreza, zbog zastarelosti.

            Pri tom nije potrebno  da se poreski obveznik u pisanoj formi pozove na apsolutnu zastarelost, već to poreski organ treba da izvrši po službenoj dužnosti.             

                Članom 114z Zakona o poreskom postupku i poreskoj administraciji propisuje se zastoj zastarelosti prava na utvrđivanje i naplatu poreza i sporednih poreskih davanja.

                Zastarelost prava Poreske uprave na utvrđivanje i naplatu poreza i sporednih poreskih davanja ne teče:

1. za vreme od pokretanja upravnog spora do pravosnažne sudske odluke,
2. za vreme kada je drugim zakonom propisano da se poreski postupak ne može otpočeti, odnosno da se započeti poreski postupak prekida.
3. za vreme kada je u skladu sa odredbama čl. 73, 74, 74a i 74b ZPPPA, plaćanje dugovanog poreza odloženo.

                Vreme trajanja zastoja zastarelosti iz stava 1. ovog člana ne računa se u apsolutni rok za zastarelost.

                Zakonom o uslovnom otpisu kamata i mirovanju poreskog duga, na osnovu koga su jedinice lokalne samouprave donele svoje odluke o uslovnom otpisu kamate i mirovanju poreskog duga za izvorne javne prihode, uređen je prekid zastarelosti i produženje roka apsolutne zastarelosti. Članom 12. ovog zakona propisano je da se u periodu od 01. novembra 2012. godine do kraja perioda mirovanja glavnog poreskog duga, prekida zastarelost prava na naplatu poreskog duga, a period za koji je utvrđeno mirovanje poreskog duga ne uračunava se u rok za zastarelosti o čemu se mora voditi računa kada se odlučuje o podnetim zahtevima obveznika za zastarelost za naplatu. Za period mirovanja glavnog poreskog duga produžava se i rok apsolutne zastarelosti tog duga.

Prema navedenom, o apsolutnoj zastarelosti LPA vodi računa po službenoj dužnosti i donosi rešenje o prestanku poreske obaveze i prenosu u vanbilansno poresko računovodstvo, vodeći računa o izvršenim uplatama poreskih obveznika kojima se prema ZPPPA namiruju poreske obaveze prema propisanom redosledu namirenja, kao i o zastoju zastarelosti koji produžava rok apsolutne zastarelosti.

                Za odlučivanje o petogodišnjoj (relativnoj), zastarelosti poreski obveznik mora da podnese zahtev u pisanoj formi u kome ističe zahtev za zastarelost na naplatu poreza I sporednih poreskih davanja.

                U konkretnom slučaju, uredno dostavljena opomena bi prekinula zastarelost prava na naplatu.

O zastarelosti ( relativnoj) možete odlučivati samo ukoliko poreski obveznik ili lice koje ga zastupa podnese pisani zahtev za zastarelost. O apsolutnoj zastarelosti sami vodite računa i donosite rešenje o prenosu obaveza u vanbilansno poresko računovodstvo. Takođe zahtev za odlaganje plaćanja dugovanog poreza na rate podnosi se u pisanoj formi uz plaćanje propisane lokalne administrativne takse. O zastarelosti se odlučuje sa datumom podnošenja zahteva za zastarelost ili ukoliko odlučujete o apsolutnoj zastarelosti sa 01.01.2022. godine apsolutno su zastarile obaveze utvrdjene sa 31.12.2011. godine, ukoliko nije bilo prekida i zastoja.   

                Ukoliko su obaveze zastarile donosi se rešenje o prestanku poreske obaveze i prenosu u vanbilansno poresko računovodstvo.

                O odlaganju plaćanja dugovanog poreza na rate odlučujete rešenjem koje donosite u JISLPA. 

                Punomoćje koje je priloženo uz predmet za advokaticu ne sadrži ovlašćenje o zastupanju pred organima jedinice lokalne samouprave, a LPA je deo optinske uprave kao organa jedinice lokalne samouprave.

Priloženo punomoćje daje ovlašćenje advokatici za zastupanje pred organima državne uprave (državnu upravu čine ministarstva, organi uprave u sastavu ministarstava i posebne organizacije) a ne organima jedinice lokane samouprave iz kojih razloga može da se smatra da radnje koje su preduzete od strane advokatice su preduzete od strane neovlašćenog lica, iz kojih razloga i zahtev za nadoknadu troškova ne može se smatrati opravdanim.