- Poreskom obvezniku u 2017. godini doneta su rešenja o poreskoj obavezi pet godina unazad 2012, 2013, 2014, 2015 i 2016. godinu na osnovu raspoloživih dokumenata – rešenja o ozakonjenju. Na ista je iskazao žalbu po kojoj je drugostepeni odlučivao tek u 2020. godinu i isti je poništio rešenja ovog Odseka i naložio da je potrebno da se poreski obveznik uključi u postupak pre donošenja rešenja. U međuvremenu, je potpisao reprogram i počeo plaćanja po ratama, pa odustao. Odsek LPA je vodio postupak prinudne naplate, a zatim pokrenut kod službe za katastar nepokretnosti upis Prethodne mere, nakon čega je obvezik isplatio celokupan dug da banka ne naplati svoja potraživanja. Postupajući po nalogu drugostepenog donet je zapisnik o poreskoj kontroli gde je poreski obveznik istakao prigovor zastarelosti za utvrđivanje obaveze u skladu sa članom 114 ZPPPA. Da li poreski obveznik ima pravo na prigovor zastarelosti?
Odgovor:
ZPPPA u članu 114. propisuje da pravo poreskog organa na utvrđivanje poreza i sporednih poreskih davanja zastareva za pet godina od dana kada je zastarelost počela da teče.
Zastarelost prava na utvrđivanje poreza i sporednih poreskih davanja počinje da teče od prvog dana naredne godine od godine u kojoj je trebalo utvrditi porez, odnosno sporedno poresko davanje.
Članom 114d istog zakona propisano je da se zastarelost prekida svakom radnjom poreskog organa preduzetom protiv poreskog dužnika u cilju utvrđivanja poreza i sporednih poreskih davanja.
Posle prekida zastarelost počinje teći iznova, a vreme koje je proteklo pre prekida ne računa se u rok za zastarelost.
U vašem slučaju vi ste utvrđivanje obaveze za period 2012-2016 izvršili u 2017. godini, odnosno pre nastupanja zastarelosti prava na utvrđivanje. Utvrđivanje obaveze predstavlja radnju poreskog organa preduzetu protiv poreskog dužnika, što znači da je donošenjem i uručenjem rešenja o utvrđivanju poreza na imovinu za 2012, 2013, 2014, 2015 i 2016 godinu, prekinuta zastarelost. U skaldu sa navedenom odredbom ZPPPA zastarelost je nakon prekida počela da teče iznova, što znači da je novi rok za zastarelost počeo da teče od 1.1.2018. godine i traje još pet godina (2018-2022 godina).
Apsolutni rok za zastarelost prava na utvrđivanje obaveze za 2012. godinu je 31.12.2022. godine, dok se utvrđivanje za 2013. godinu može izvršiti do 31.12.2023. godine, ali samo ako u periodu od 2018-2022 dođe ponovo do prekida zastarelosti. Isto se primenjuje i za 2014, 2015 i 2016 godinu. Prema tome, po nalogu drugostepenog organa može se utvrditi obaveza poreza na imovinu za period 2012-2016, pri čemu zahtev obveznika za zastarelost treba odbiti kao neosnovan.