Odgovor:

Zakonom o porezima na imovinu, članom 6b. uredjeno je bliže značenje pojedinih pojmova kod razvrstavanja nepokretnosti za svrhu utvrdjivanja osnovice poreza na imovinu. U stavu 1) navedenog člana tačke 4), 5) i 6) definisano je značenje sledećih nepokretnosti:

4) “stan” je posebni deo objekta koji čini funkcionalnu celinu koja se sastoji od jedne ili više prostorija namenjenih za stanovanje i po pravilu ima zaseban ulaz, osim kad je (ceo ili u pretežnom delu) kategorisan za obavljanje delatnosti ili se u njemu (u celini ili pretežnom delu) obavlja registrovana delatnost;

5) “kuća za stanovanje” je objekat namenjen za stanovanje ili za povremeni boravak (porodična kuća, vila, vikendica, planinska koliba, lovačka kuća i sl.), osim kad je (u celini ili u pretežnom delu), kategorisana za obavljanje delatnosti ili se u njoj (u celini ili pretežnom delu) obavlja registrovana delatnost;

6) “poslovni objekat” je zgrada ili drugi (nadzemni i podzemni) građevinski objekat, odnosno posebni deo objekta (lokal, kancelarija i sl.), koji je namenjen za obavljanje delatnosti, uključujući i:

(1) stan, odnosno kuću za stanovanje, koji je (u celini ili u pretežnom delu) kategorisan za obavljanje delatnosti ili se u njemu (u celini ili pretežnom delu) obavlja registrovana delatnost;

(2) garažu koja se sastoji od više garažnih mesta, odnosno garažnih boksova, sa zajedničkim delovima koji služe pristupu svakom garažnom mestu, odnosno garažnom boksu, namenjenom za obavljanje uslužne delatnosti parkirališta vozila, odnosno smeštaja vazduhoplova, odnosno plovila;

(3) garažu u kojoj se (u celini ili pretežnom delu) obavlja registrovana delatnost;

                Uzimajući u obzir da se često dešava da su nepokretnosti koje su investiciono-tehničkom dokumentacijom i upisom u katastar, faktički drugačije koriste, Zakon o porezima na imovinu je definisao značenje pojedih pojmova koji su važni kod utvrdjivanja osnovice poreza na imovinu. Podneta prijava ne znači ništa ukoliko nema dokaza za šta se nepokretnost faktički I koristi.

Smatramo da bez obzira što je objekat u katastru upisan kao  poslovni prostor, bitna je njegova faktička namena prema kojoj se i utvrđuje poreska osnovica. Uzimajući u obzir stav Ministarstva da u svakom konkretnom slučaju nadležni organ jedinice lokalne samouprave utvrđuje činjenično stanje, smatramo da se u predmetnom slučaju pre svega mora posmatrati faktičko korišćenje (bez obzira na investiciono –  tehničku dokumentaciju i upis u katastar). Takodje smatramo da nije potrebno raditi kontrolu jer je dovoljno, odnosno neophodno izvršiti uvidjaj na terenu i sačinti zapisnik o uvidjaju u kome će se konstatovati sve činjenice od značaja za razvrstavanje predmetnih nepokretnosti pojedinačno.