Odgovor:

Zakonom o porezima na imovinu, u članu 6b, propisano je da kod razvrstavanja nepokretnosti pojedini pojmovi imaju sledeće značenje: 1) “građevinsko zemljište” je vrsta zemljišta koje je kao takvo definisano zakonom kojim se uređuju planiranje i izgradnja.

Zakonom o planiranju i izgradnji propisano je u članu 82, da  građevinsko zemljište jeste zemljište koje je određeno zakonom ili planskim dokumentom za izgradnju i korišćenje objekata, kao i zemljište na kojem su izgrađeni objekti u skladu sa zakonom. Član 83 istog zakona dalje propisuje da se građevinsko zemljište  koristi prema nameni određenoj planskim dokumentom, na način kojim se obezbeđuje njegovo racionalno korišćenje, u skladu sa zakonom. Stupanjem na snagu planskog dokumenta kojim je promenjena namena zemljišta u građevinsko zemljište, vlasnici tog zemljišta stiču prava i obaveze propisane ovim zakonom i podzakonskim aktima donetim na osnovu zakona, bez obzira na činjenicu što organ nadležan za upis na nepokretnostima i pravima na njima nije sproveo promenu u javnoj knjizi o evidenciji nepokretnosti i prava. Građevinsko zemljište kome je namena promenjena u skladu sa stavom 2. ovog člana, može se koristiti i u druge svrhe, do privođenja zemljišta planiranoj nameni.

Zakonom o porezima na imovinu, članom 6a, stav 4 propisano je da jedinica lokalne samouprave može odlukom propisati da se neizgrađeno građevinsko zemljište na njenoj teritoriji, koje se koristi isključivo za gajenje biljaka, odnosno sadnog materijala, odnosno šuma, za svrhu utvrđivanja osnovice poreza na imovinu razvrstava u poljoprivredno, odnosno u šumsko zemljište. Odluka iz stava 4. ovog člana primenjivaće se kod utvrđivanja poreza na imovinu za poresku godinu ako je doneta i objavljena do 30. novembra tekuće godine, na način na koji se objavljuju opšti akti jedinice lokalne samouprave koja ju je donela i na njenoj internet strani.

Članom 33 stav 3 Zakona o porezima na imovinu propisano je da nadležni poreski organ utvrđivanje poreza vrši na osnovu podataka iz poreske prijave, poslovnih knjiga poreskog obveznika, podataka iz evidencija nadležnih organa i drugih podataka kojima taj organ raspolaže, a od značaja su za utvrđivanje poreske obaveze. Dalje je stavom 4 istog člana propisano da rešenje o utvrđivanju poreza na imovinu obvezniku koji ne vodi poslovne knjige, na osnovu podataka u poreskoj prijavi i drugih podataka kojima raspolaže, nadležni poreski organ može doneti neposrednim odlučivanjem, bez prethodnog izjašnjavanja obveznika o činjenicama koje su od značaja za odlučivanje.

Prema tome, na osnovu navedenih propisa, proizilazi da se na osnovu planskog dokumenta može izvršiti promena vrste nepokretnosti (zemljišta) u bazi podataka, ali pri tom se mora voditi računa da,  ukoliko je vaša JLS donela odluku da se neizgrađeno građevinsko zemljište može razvrstati u poljoprivredno ili šumsko, to se mora imati u vidu kod promene vrste zemljišta.

Napominjemo da je Zakonom o porezima na imovinu (član 33. Stav 5) propisano da promene u toku godine od značaja za visinu obaveze, ne utiču na utvrđivanje poreske obaveze za tu godinu Istom obvezniku. U tom smislu promenu podataka u poreskim prijavama možete vršiti tek sledeće godine u odnosu na godinu kada je usvojen planski dokument.