Odgovor:

Prema odredbi člana 114ž. ZPPPA, pravo na utvrđivanje, naplatu, povraćaj, refakciju, kao i namirivanje dospelih obaveza po drugom osnovu, putem preknjižavanja poreza, uvek zastareva u roku od deset godina od isteka godine u kojoj je porez trebalo utvrditi ili naplatiti, odnosno u kojoj je izvršena preplata.

Zastarelošću poreza prestaje poreska obaveza (član 23. tačka 2. ZPPPA).

Odredbama člana 163a ZPPPA, u vanbilansno poresko računovodstvo prenose se izmedju ostalog i  neplaćene poreske obveze za koje je nastupila zastarelost u skladu sa ZPPPA, što znači da se to odnosi i na apsolutnu i na relativnu zastarelost.

U svakom konkretnom slučaju nadležni poreski organ utvrđuje činjenično stanje od uticaja na dospelost poreske obaveze, prekid zastarlosti i eventualnu zastarelost poreske obaveze na koju se poreski obveznik poziva.

Dakle, naš predlog je da ukoliko su ispunjeni uslovi za prestanak obaveze po osnovu zastarelosti da se donese rešenje o prestanku poreske obaveze po osnovu zastarelosti i da se izvrši prenos iz poreskog računovodstva u vanbilanasno poresko računovodstvo.