Odgovor:

Zakon o ugostiteljstvu, član 73, propisuje da visinu boravišne takse utvrđuje jedinica lokalne samouprave u zavisnosti od kategorije turističkog mesta ili u različitoj visini po delovima opštine, odnosno grada u zavisnosti od izgrađenosti komunalne, saobraćajne i turističke infrastrukture.

Član 74. Zakona o ugostiteljstvu propisuje ko ne plaća boravišnu taksu i to:

Boravišnu taksu ne plaćaju:

1) deca do sedam godina starosti;

2) lica upućena na banjsko i klimatsko lečenje, odnosno specijalizovanu rehabilitaciju od strane nadležne lekarske komisije;

3) osobe sa invaliditetom sa telesnim oštećenjem od najmanje 70%, vojni invalidi od prve do pete grupe, civilni invalidi rata od prve do pete grupe, slepa lica, lica obolela od distrofije i srodnih mišićnih i neuromišićnih oboljenja, paraplegije i kvadriplegije, cerebralne i dečje paralize i multipleks skleroze, osobe ometene u razvoju, kao i pratilac navedenih osoba;

4) učenici i studenti koji organizovano borave u ugostiteljskom objektu za smeštaj radi izvođenja sportsko-rekreativnih i drugih aktivnosti po programu ministarstva nadležnog za poslove prosvete, studenti koji organizovano borave u ugostiteljskom objektu za smeštaj radi izvođenja obavezne nastave u skladu sa nastavnim planom obrazovne ustanove, kao i učesnici republičkih i regionalnih takmičenja u znanju i veštinama;

5) strani državljani koji su po međunarodnim konvencijama i sporazumima oslobođeni plaćanja takse;

6) lica koja neprekidno borave u objektu za smeštaj duže od 30 dana.

Boravišnu taksu umanjenu za 50% plaćaju lica od sedam do 15 godina starosti.

Lica iz stava 1. ovog člana ne plaćaju boravišnu taksu ako podnesu dokaz da su ispunjeni uslovi iz stava 1. ovog člana (članska karta, potvrda škole, odnosno obrazovne ustanove, uput lekarske komisije i dr.).

Jedinica lokalne samouprave može svojom odlukom da proširi krug lica iz stava 1. tač. 2) i 3) ovog člana.

Uredba o uslovima i načinu utvrđivanja visine godišnjeg iznosa boravišne takse za fizičko lice koje pruža ugostiteljske usluge smeštaja u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, kao i način i rokovi plaćanja bliže propisuje uslove i način utvrđivanja visine godišnjeg iznosa boravišne takse za fizičko lice koje pruža ugostiteljske usluge smeštaja u objektima domaće radinosti i seoskom turističkom domaćinstvu, kao i način i rokovi plaćanja.

Odluka o boravišnoj taksi, koja se prema čl. 7. Zakona o finansiranju lokalne samouprave, donosi  nakon održavanja javne rasprave, a može se menjati najviše jedanput godišnje, i to u postupku utvrđivanja budžeta jedinice lokalne samouprave za narednu godinu. Izuzetno, odluka može se izmeniti i u slučaju donošenja, odnosno izmene zakona ili drugog propisa kojim se uređuju izvorni prihodi jedinice lokalne samouprave.

Uredbama Vlade RS, kao i zakonima koji su doneti za vreme i nakon ukidanja vanrednog stanja, nisu obuhvaćene boravišne takse.

Po našem mišljenju, uzimajući u obzir navedene odredbe, JLS nema pravni osnov da u toku godine menja kriterijume i uvodi olakšice jer se odluka o boravišnoj taksi može menjati najviše jedanput godišnje sa usvajanjem budžeta za narednu godinu, a takođe se ne može menjati jer u toku ove godine nije bilo izmena zakona i drugih propisa kojim se uređuju izvorni prihodi JLS. Drugačije postupanje kod donošenja Odluke ne bi bilo u skladu sa odredbama Zakona o finansiranju lokalne samouprave, odnosno planirani prihodi u budžetu po tom osnovu ne bi bili usklađeni sa iznosima taksi u odluci boravišnoj taksi koja će se primenjivati za 2021. godinu.

Ukoliko vaša JLS ipak odluči da uvede određene mere, onda je na predlagaču odluke da utvrdi kriterijume, odnosno olakšice koje će se primenjivati, pa u tom smislu i procente umanjenja iznosa naknade.

LPA u tom slučaju ima obavezu da postupi po donetom i usvojenom opštem aktu.

Nadležnost Opštinskog veća definisana je vašim opštim aktima.